Evenwichtsoefeningen, babbelen en raar volk

Ik weet dat jullie nog niet bekomen zijn van het nieuws dat ik me kan rechttrekken en zijdelings kan stappen maar toch kom ik alweer met een volgende nieuwsflash: ik heb me gisteren durven loslaten!
Eventjes bij het begin beginnen. Ik was achter mijn treintje aan het aankruipen (1 beentje gestrekt en het andere er kruipend achter) tot ik dacht 'laat ik me daar eens aan rechttrekken'. Dus voor ik het goed en wel doorhad, stond ik op mijn beentjes mij vasthoudend aan mijn treintje. En toen ik voelde dat ik stevig stond, heb ik me even losgelaten énnnnn... ik bleef gewoon staan! Super hé! Wat een vrij gevoel gaf me dat seg! Ik heb me voorgenomen dat dit mijn volgende missie wordt! Hier ga ik gewoon keiveel op oefenen!

Ah ja, en dit moest ik van papa door mama laten schrijven: volgens papa zeg ik mijn eerste woordje en dat is 'papaaaa'. Het is naar het schijnt erg schattig als ik het zeg. Maar volgens mama is het nog niet 'doelbewust' en zijn het gewoon twee klanken. Wat er ook van zijn mag (ik weet het zelf nog niet goed), ik vind het leuk om te zeggen. Net zoals ik het leuk vind om 'tatatatatatata' of 'tetetetetetetetet' of nog andere woordjes te zeggen. Ik ga zeker in de politiek later want ik kan heel goed zeveren en naar het schijnt is daar zeker werk in te vinden.

En dan moet ik toch nog iets vertellen hoor. Ik heb in mijn jonge leven al veel mensen gezien maar degene die ik vorige zondag heb gezien, waren toch wel heel speciaal. We gingen die zondag naar Marleen (mijn onthaalmoeder) en ineens ging daar de bel en kwamen daar 3 mensen binnen die zich al lang niet meer hadden gewassen want ze waren nogal zwart en daarachter kwam een meneer wiens scheermachine al lang kapot was want die had een lange baard. En gekke kleren dat die aanhadden, echt maf! Volgens mij waren het asielzoekers of zo want naar het schijnt zit ons land daar vol van. Afin, ik heb me er maar niet druk om gemaakt en ben eens braaf op die laatste meneer zijne schoot gaan zetten omdat dat nu eenmaal van me verwacht werd (soms moet je de zaken gewoon ondergaan). Ik heb dan nog wat leuke dingen gekregen om mee te spelen en toen gingen ze gewoon terug weg. Naar het schijnt gingen ze terug naar huis met hun paard maar of ik daar veel van moet geloven weet ik niet hoor. Tegenwoordig kunnen ze je veel wijsmaken maar mij niet, ik ben veel slimmer dan dat!

Dikke knuffel,

Toon

Weer heel wat stapjes vooruit!

Weten jullie nog dat ik mama hier nog niet zo lang geleden heb laten neerschrijven dat ik op mijn beentjes kan staan? Wel, als jullie dachten dat dat revolutionair (amai, wat een moeilijk woord) was, lees dan maar eens verder wat ik nu heb ontdekt...

Ik heb namelijk gevonden hoe ik mezelf aan vanalles kan optrekken. En dat is dan ook meteen mijn nieuwste hobby geworden. Mijn favoriete optrekplaatsen zijn het salontafeltje, de zetel en aan mama of papa hun benen. Maar hierbij stopt het niet hoor. Op een dag leunde ik een beetje te fel naar de zijkant en toen volgden ineens mijn beentjes mee. En voor ik het goed en wel besefte stapte ik zomaar van de ene kant van de zetel naar de andere kant! Geweldig hé! Ik zal maar zelf zeggen wat jullie nu allemaal denken: ik ben ne straffe gast!

Ah ja, en ik moest ook van mama vertellen dat ik kan kruipen. Allez ja, dat kon ik eigenlijk al. Zo op mijn poep hé. Maar nu kan ik het ook echt (je weet wel: zo op handen en knieën). Maar ik doe dat niet vaak hoor. Alleen als ik ergens niet door kan omdat het te smal is. Op mijn poep gaat nog altijd veel sneller en dan heb ik een handje vrij om vanalles mee te zeulen.

Wat me ook opvalt de laatste tijd is dat mama en papa vaak het woordje 'nee' gebruiken. Ze zeggen dat als ik aan die witte plaatjes die aan de muur zitten wil prutsen, of als ik met papa zijn telefoon wil gooien, of als ik de boeken uit de kast wil halen, of als ik aan de kabel van de stereo trek,... Daarna zeggen ze meestal dat ik een spookje of een deugniet ben en dat ze duizend ogen zouden moeten hebben. Maar eerlijk gezegd zou ik dat wel een belachelijk zicht vinden.
Nu ja, ik moet ook wel zeggen dat ze mij ook wel veel complimentjes geven hoor. En dat ze dikwijls 'bravo' zeggen en in hun handen klappen als ik iets goed gedaan heb. En dat vind ik erg leuk!

Tot binnenkort en dikke knuffel,

Toon

Een nieuw record: 500 gr groentepap gegeten!

Staan, bokes en feestjes

Laat ik met het grootste nieuws beginnen: ik heb ontdekt waarvoor mijn voetjes dienen! Ik kan er namelijk mijn gewicht opzetten en als ik dan mijn benen strek, dan ben ik ineens groter! Echt tof, dat rechtstaan. Ik kan ineens veel meer zien en vooral het salontafeltje en de zaken die daarop liggen, worden plots veel bereikbaarder. Nu ja, ik moet eerlijk zijn, ik ben nog wel wat afhankelijk van mama of papa om mij recht te zetten want alleen gaat het nog niet zo goed. Ik oefen heel hard hoor en je zal zien, binnen dit en een paar weken, trek ik me alleen op. En dan kan ik lekker aan de telefoon, gsm of afstandsbediening zonder dat mama en papa daar nog iets aan te zeggen hebben. Nee, echt, ik zou liefst de hele dag door willen staan.

Ik moet vanaf nu ook elke dag bokes eten. In het begin had ik dat niet graag hoor. Was me dat een plakkerig goedje! En daar moet je eerst op kauwen voor je dat kan doorslikken. Beetje verloren tijd hé. Maar nu smeren ze daar van die vettige boter op en dan smaakt dat plots veeeeel lekkerder. Gisteren heb ik zelfs bijna een hele boterham opgegeten in plaats van een flesje te drinken. Mama was er even niet goed van en zegt dat ik zo snel groot word. Ja, een baby'tje ben ik al lang niet meer hé.

Ik heb ook onlangs een verlanglijstje moeten maken want ze zeggen hier dat er binnenkort wat feestjes staan aan te komen. Zo gaan we eerst iemand vieren die op dezelfde dag als mijn mama verjaart en die graag kindjes ziet. En dan vieren we ook nog eens iemand die ongeveer gelijk met mij verjaart maar die al heel oud is (meer dan 2000 jaar of zo). En dan natuurlijk, vieren we heel hard mijn verjaardag. Ik weet nog niet goed wat dat is, verjaren, maar het klinkt alleszins heel erg fijn.

Tot gauw al maar weer!

Lieve knuffel,

Toon

Brood eten

Mijn wereld is weer wat groter geworden

Eindelijk! Hier zijn we dan weer! Het is zo lang geleden dat ik niet goed weet waar ik moet beginnen! Ik heb de laatste tijd zoveel geleerd, gezien en meegemaakt, amai!

Mijn wereld is ineens een pak groter geworden. En dat komt omdat ik mij nu al een tijdje kan verplaatsen. Ik heb geleerd om op mijn poep vooruit te schuiven. Ik was al dat zittend gedoe zo beu. Maar nu, nu is het de hemel voor mij. Echt een geweldige uitvinding, dat 'poepkruipen'. Er is zoveel te ontdekken. Even een lijstje van de dingen die ik het meest interessant vind: de witte vierkante dingetjes met twee gaatjes in die tegen de muur hangen, de boekjes en papieren die op het schap van het salontafeltje liggen, de sleutels aan de kasten, de kat, de draad van de lamp of van de radio, de trap, enzoverder. Echt niet te schatten wat er allemaal in dat huis van ons staat. Ik amuseer me te pletter. Soms hoor ik mama en papa wel wat zuchten. Ze zeggen dat ze honderd ogen zouden moeten hebben. Maar dat zou ik geen zicht vinden hoor.

Ik heb het trouwens sowieso niet voor ogen. Ze prullen altijd aan mijn linker oogje. Daar komt nog altijd van die vieze prut uit. Mijn traankanaal is nog altijd niet open of zoiets. Een tijdje geleden is papa met mij naar de ogendokter geweest en die heeft gezegd dat als het tegen mijn eerste verjaardag niet beter is, dat ze dat dan gaan open maken als ik slaap. Mij kan het eigenlijk allemaal niet zo veel schelen. Als ze er maar gewoon afblijven. Ik peuter toch ook niet in mama en papa hun ogen?!

Alhoewel, ik zit wel graag aan hun gezicht. Ik bestudeer heel graag hun gelaatsuitdrukkingen en vind het tof om dat dan na te doen. Zo hebben ze me geleerd om een indiaantje na te doen en om nee te schudden. Ik kan me op die manier goed uitdrukken. Soms heb ik immers de indruk dat ze mijn gebrabbel niet altijd verstaan en dan is het wel gemakkelijk dat ik duidelijk nee kan schudden.

Oh ja, en er is nog iets veranderd. Ik heb nu iets wit in mijn mond staan. En dat gaat niet meer weg. Eerst was het een wit puntje en nu is er precies nog eentje op komst. Geen idee waarvoor dat dient maar ik ga er me niet op suf piekeren. Daar heb ik immers geen tijd voor. Ik ben veel liever bezig met ontdekkingsreiziger spelen.

Tot gauw,

Toon

Speedy en ik: aflevering 2

Speedy en ik: aflevering 1

Terug van het verre land

We zijn ondertussen al een tijdje terug van 'dat verre land' en ik kan je verzekeren: het was echt heel erg fijn!

Ik zal bij het begin beginnen. Op een nacht is mama mij uit mijn bedje komen halen en heeft me al half slapend in de auto gezet. Het was veel langer rijden dan naar mijn onthaalmoeder of naar de winkel. Maar dat vond ik niet erg want ik zit graag in de auto. Op een bepaald moment zijn we gestopt aan een heel groot huis met heel veel kamers. Hotel of zoiets noemde het. Het was daar heel erg mooi en alles wat ik nodig had, was daar (een bedje, een badje, eten voor mij enzoverder).

Wat ik wel heel erg raar vond, was dat die mensen heel anders babbelen dan mama en papa. Ik heb maar in mijn gewone taaltje verder gebabbeld en ze leken me toch te verstaan.
Er waren ook heel veel kindjes en dat vond ik leuk. Ik riep op hen en dan riepen ze terug. Er was ook een hele grote speelzaal voor babytjes. Daar mocht ik soms naartoe als mama en papa gingen eten. Dan moest ik niet zo lang aan tafel zitten en kon ik fijn spelen.

Meestal bleven we in de voormiddag in het hotel want dan moest ik nog slapen. Maar in de namiddag zijn we vanalles gaan doen. We zijn veel gaan wandelen. Ik heb terwijl veel rondgekeken en gerust maar mama en papa leken achteraf wel altijd moe van me omhoog te duwen in de wandelwagen. Trouwens, heel raar, tijdens het wandelen stond daar ineens een groot beest voor me. Zomaar, midden op de weg. Maar ik had er geen bang van hoor. Mama heeft verteld dat dat beest zorgt voor melk dus ik kon er maar beter vriendelijk tegen zijn.
Oh ja, weet je wat ook heel leuk was? We zijn eens een keertje naar een heel groot bad geweest. Zoveel water had ik nog nooit gezien. Mama en papa gingen mee in bad. Dat was echt reuze en ik kon er maar niet genoeg van krijgen.
We zijn ook eens een keertje met de kabelbaan omhoog geweest. Dat was ook spannend!

Je ziet het hé, ik heb heel wat meegemaakt! Nu ben ik al een tijdje terug thuis en hier is het ook leuk hoor. Ik kan weer heeeeel veel nieuwe dingen.
Zo heb ik geleerd dat dingen altijd omlaag vallen. Als je ze op de vloer laat vallen, maken ze anders lawaai dan wanneer je ze op de mat laat vallen.
Ik lig nu ook dikwijls op mijn buikje en kan dan ronddraaien. Het enige wat vervelend is, is dat ik graag vooruit wil komen maar in de plaats ga ik altijd achteruit. Dat vind ik erg frustrerend want de dingen die ik dan graag wil hebben, gaan op die manier altijd verder van me weg in plaats van dat ze dichterbij komen. Mama zegt dat ik mijn versnelling in vooruit moet zetten maar ik heb nog niet gevonden hoe ik dat moet doen.
Ik kan nu ook korte tijd op mijn voetjes steunen als ze mij rechtop houden. Dan voel ik me ineens een pak groter. Ik heb trouwens iets gekregen dat ze over mijn sokken aandoen.
En nog iets nieuws: ik kan me ondertussen rechttrekken zodat ik op mijn knieën ga zitten. Ik denk dat het daardoor komt dat ze mijn park omlaag gezet hebben.

Tot gauw allemaal!

Dikke knuffel,

Toon

Wat ik ondertussen allemaal kan

Jullie zullen vast wel denken: 'Toon maakt niets meer mee want daar horen we zo weinig van'. Wel, ik kan jullie vertellen dat ik het nog altijd ontzettend druk heb met dingen leren en ontdekken. Eens even samenvatten wat ik de afgelopen 2 weken zoal gedaan heb.

Ik zal eerst met het minder leuke beginnen. 2 weken geleden voelde ik me helemaal niet goed. Ik had het heel warm, had in niets zin, wou alleen maar bij mama op schoot en ik had geen goesting om te eten en om te spelen. Mama is toen met mij naar de dokter gereden en die heeft de schuld op mijn oortjes gestoken. Om me beter te doen voelen moest ik vieze siroop innemen (antibititotica ofzoiets). Afin, gelukkig ben ik daar nu heel goed van genezen en ben ik terug 'de oude'.

Ik kan ondertussen in een boekje bladeren. Ik heb zo'n boekje dat kraakt en als ik heel rustig ben, kan ik de bladzijden omslaan. Lang hou ik dat wel niet vol hoor, ik ben meer voor actie dan voor die rustige dingen. Met dingen slaan, kloppen, gooien,... dat doe ik het liefst. Hoe meer lawaai, hoe beter. Papa zegt dat ik later een drummer word. Maar ik weet eigenlijk nog niet goed wat ik wil worden later, daar moet ik nog eens over nadenken. Ik heb nog wat tijd hé.

Ik kan nu ook al heel goed zitten. Dat kan ik al een heel tijdje maar wat nieuw is, is dat ik ontdekt heb dat als ik op mijn handje steun, dat ik dan door mijn poep op te heffen, mij kan verzetten. En als je me even laat doen, dan kan ik al korte afstanden afleggen door op mijn poep vooruit te schuiven. Hier zouden ze graag hebben dat ik kruip maar ik wil daar niet graag op oefenen want dan moet ik op mijn buikje liggen en ik vind zitten nu eenmaal plezanter.

Ah, en nog belangrijk nieuws. Als mama en papa gaan eten, mag ik altijd bij hen aan tafel zitten. Dat mocht ik vroeger ook al hoor maar nu krijg ik, terwijl zij groentenpap met brokken eten, stukjes brood. In het begin vond ik dat maar iets raar zenne en wist ik niet goed wat de bedoeling was. Maar nu vind ik dat helemaal de max.

Het volgend verslagje zal vooral gaan over mijn avonturen in dat andere land. Ik ben heel erg benieuwd hoe dat gaat verlopen!

Dikke knuffel,

Toon

We gaan weg!

De laatste weken zijn mama en papa dikwijls bezig geweest over 'weggaan'. Ik vond het eerst wel een beetje raar want voor mij is het hier goed maar blijkbaar is het maar voor een weekje en niet voor altijd. Vakantie of zoiets, noemen ze het. Ik weet wel niet meer precies waar we naartoe gaan maar ik heb wel onthouden dat het ergens is waar de koeien paars zien, waar alle jongens Peter heten en alle meisjes Heidi en waar dat het normaal is dat de mannen in korte broek op hun billen en benen kletsen. We gaan daar in een hotel slapen en daar is vanalles speciaal voor babytjes. Er is ook een zwembad en daar kijk ik nog het meeste naar uit. Hopelijk spettert daar het water even hard als hier thuis in bad. Dat zou pas tof zijn!

Voor de rest niets dan lof over mezelf hoor! Beetje raar om dat over mezelf te zeggen maar ik hoor hier zo dikwijls dat ik zo flink ben dat ik het zelf maar zal geloven. Ik zou het liefst van al de hele dag willen zitten en spelen (en ondertussen veel babbelen natuurlijk). Ik probeer nu, als ik zit, heel hard op en neer te wiebelen en dan zeg ik 'hoehoehoehoehoe'. En als ik dat heel hard doe, wat trouwens erg vermoeiend is, dan kom ik soms wat vooruit. Tof zenne!

Wat wel iets minder tof was, was dat ik deze week vieze dingen in en uit mijn neus had. Ik vond dat op zich niet zo erg (het is weer eens iets anders om te proeven en te voelen hé) maar mama kon dat precies niet echt zien hangen en die kwam dan altijd met zo'n doekje af. Pffff! Zo'n gedoe!

Tot gauw met meer nieuws en dikke knuffel,

Toon

En nog eens op de film

Op de film

Wat ik allemaal weer gedaan en geleerd heb

Mama neemt zich altijd voor om te proberen elke week mijn blogje aan te vullen maar je ziet het... het is er weer niet van gekomen. Die mama's van tegenwoordig hé! Ze zou beter eens een voorbeeld aan mij nemen: als ik iets in mijn hoofd heb, dan zorg ik er gewoon voor dat ik het krijg.

Er is weer heel wat gebeurd sinds mijn vorig verslagje. Zo ben in ondertussen gedoopt. Dat was echt plezant geweest. We zijn naar het huis van God geweest (das de papa van die meneer die de dag na mij geboren is) en daar zijn we in een kring gaan zitten. En ik mocht in het midden zitten. Een vertegenwoordiger van God heeft dan veel gebabbeld en heeft me dan een kruisje gegeven en ook mijn haren gewassen, wel zonder shampoo. Ik vond het heel fijn want iedereen kwam precies voor mij. Ik heb ook veel cadeautjes en centjes gekregen. Van die centjes hebben mama en papa trouwens al een autostoel voor mij gekocht maar daar moet ik eerst nog hard voor groeien voor ik erin mag. Het was een hele leuke maar vermoeiende dag!

Ik kan ondertussen ook weer heel wat dingen. Waar ik de laatste weken het meeste op heb geoefend, is op zitten. Dat kan ik nu al heel erg goed. Als ik me hard concentreer en als er niets interessants in de buurt ligt, kan ik al een paar minuten zonder steun zitten. Knap hé! Maar meestal ligt er wel iets interessants in de buurt. Eigenlijk vind ik alles interessant. Alles wat binnen (en buiten) mijn bereik ligt, wil ik hebben. Vooral hele kleine prulletjes vind ik leuk om te bestuderen. Ik heb trouwens ook ontdekt dat je met twee dingen tegen elkaar kan slaan en met een beetje geluk, maakt dat veel lawaai! Ik hou wel van lawaai eigenlijk. Zo hoor ik mezelf erg graag roepen. Ik kan ook fluisteren hoor maar roepen is veel leuker.

Ik heb mama en papa toch maar eindelijk hun zin gegeven wat die groentebrij betreft. Ze gaven maar niet op en dus doe ik nu al beter mijn mondje open om dat goedje er te laten insteken. Ik heb toch nog altijd liever de fruitpap maar ja, soms moet je toegevingen doen in het leven hé.

Tot snel met meer verhalen,

Toon

Wat is het warm!!!

Het is hier serieus puffen! Toen ik uit mama's buik kwam, was het lang zo warm niet hoor! Het schijnt iets te maken te hebben met seizoenen of zoiets. In ieder geval, voor mij is het wel een beetje te veel van het goede. Ik word er soms een beetje vervelend van. Maar dan wrijft mama met een doekje door mijn gezicht en voel ik me al een heel pak frisser. En... ik mag daardoor nu ook meer in bad! Dat vind ik echt super! Ik stamp dan heel hard met mijn beentjes en zo spat het water dan alle kanten op. Zelfs in mijn gezichtje en daar moet ik dan van lachen.

Lachen is iets wat ik heel graag doe. Ik lach nu ook meer hardop. En vooral als er iets niet gaat zoals het normaal zou moeten gaan. Bijvoorbeeld als papa rare gezichten trekt of als mama anders loopt dan normaal. Die kunnen een stukje gek doen hoor.

Ik ben me ook aan het specialiseren in babbelen. Echt niet te doen hoe gekke klanken ik ondertussen al kan maken. Ik kan hard en stil babbelen, heel hoge geluidjes maken, met mijn tong buiten babbelen, met speeksel dat uit mijn mondje vliegt, met mijn handjes in mijn mond,... Kortom, ik oefen hard en probeer steeds nieuwe dingen.

Deze week is iets anders verlopen dan normaal. Andere weken ga ik drie dagen per week naar Marleen, mijn onthaalmoeder. Maar nu mocht ik daar niet meer naartoe omdat daar andere kindjes vieze beestjes in hun lichaampje hadden. Daarom ben ik bij mama en papa thuis gebleven en gisteren ben ik een hele nacht en dag bij vake Gandalf en moetie mogen gaan spelen. Het was heel plezant! Ik heb hen zelfs van half drie tot half vijf 's nachts bezig gehouden. Kwestie van mijn tijd daar ten volle te benutten hé.

Gelukkig ben ik niet ziek geworden van die vieze beestjes. Dat zou niet tof zijn hé. En zeker niet nu dat er een feestje voor mij op komst is! Nu zondag sta ik helemaal in de belangstelling want dan gaan ze water op mijn hoofdje doen.

Lieve knuffel,

Toon

Eindelijk nog eens een update!

Amai, het is weer lang geleden! Hoog tijd dus om te vertellen hoe het ondertussen met me gaat!

Ik hoor mama en papa de laatste tijd niets dan goede dingen over me vertellen (behalve 's nachts, dan zijn ze altijd iets minder goed gezind). Ze zeggen dat ik een erg vrolijke jongen ben. Ik lach heel veel en ween eigenlijk alleen maar als ik honger heb of moe ben. Ik heb op dat vlak wel iets nieuws ontdekt. Als ik me verveel of als ik net fijn met mama of papa heb gespeeld en ze gaan weg, dan begin ik wat te pruttelen en te huilen. En... dan komen ze terug. Ze hebben voor dit nieuwe kunstje al een woord verzonnen: 'aandacht vragen'. Knap hé, weer iets nieuws.

Ik ben inmiddels ook te weten gekomen dat er hier in huis nog iemand is, buiten mama, papa en ikzelf. Begin deze week kreeg ik het in de mot. Het is iets heel raars. Het is kleiner dan mij, heeft 4 benen en veel meer haar en het kan niet praten. Wel maakt het soms vreemde geluidjes. Ik vind het heel leuk om naar te kijken als het zo voorbij loopt. Ik heb het zelfs al één keer proberen aan te raken!

Ik oefen nu heel erg hard op rollen. Ik kan zonder veel moeite op mijn zij rollen en als je mij een vinger geeft, rol ik zelfs al op mijn buikje. Gisteren kon ik het zelfs helemaal alleen. Ik had immers ontdekt dat als ik mijn voetjes tussen de spijlen van het bedje steek, dat ik me dan zo kan afduwen en dan rol ik. Maar ik raad het niemand aan hoor want dat doet toch wel een beetje veel pijn.

Ik hoop dat het weer binnenkort wat beter is zodat we terug kunnen gaan wandelen. Allez ja, zodat mama en papa kunnen wandelen want ik kan dat nog niet hé. Ik lig dan in de koets en kijk naar de bomen enzo. Dat doe ik heel graag!

Tot gauw met meer verhalen,

Toon

Goedje op een lepel

Zo, weer even geleden maar nu heb ik mama eindelijk te pakken gekregen om mijn gebrabbel te vertalen naar grote-mensen-taal. En brabbelen, dat doe ik veel hoor. Ik oefen nu vooral veel op brabbelen en blazen gelijk. Dan komen er soms dikke bellen uit mijn mondje. Echt fijn, moet je eens proberen!

Afgelopen zondag had ik weer iets voor. Ik hoorde mama en papa druk in de keuken bezig. Weet je nog dat ik vorige keer verteld heb over die grote oranje bol die zo zuur smaakte? Wel, die had er ook weer mee te maken. Maar nu was er ook een rode-groene bol bij en een kromme, gele stok. Dat maakten ze dan allemaal heel fijn maar deden dat niet in een flesje maar op een lepeltje en dan recht mijn mondje in. Raar zenne! Ik wist niet goed wat ik er mee aan moest dus heb ik het maar terug uitgespuwd. Als je dacht dat ze het opgaven, ben je goed mis. Weer was die lepel daar. Ik heb het dan maar eventjes langer in mijn mondje gehouden en pas daarna uitgespuwd maar ze bleven proberen. Uiteindelijk heb ik het goedje dan maar door geslikt en tussen ons gezegd en gezwegen, ik vond het eigenlijk wel een heel klein beetje lekker. Ik heb er dan een paar hapjes van gegeten tot ik door kreeg dat het ook heel erg fijn is om met dat goedje in mijn mond te blazen. Je had mama haar gezicht moeten zien! Ik weet niet of ze het grappig vond maar ik zeker wel!

Vandaag heb ik niets van dat goedje gekregen. Ik denk dat dat komt door mijne kaka. Mama zegt dat ik het hier niet zo uitvoerig mag beschrijven maar het komt erop neer dat het nogal heel erg veel plat is. Buikgriep of zoiets hoorde ik de dokter zeggen. Maar ik geef er niet veel om. Ik blijf even hard spelen en brabbelen.

Trouwens, weet je wat ik nu ook al heel goed kan? Mijn voetjes pakken! Ik ga nu heel hard oefenen want ik zou graag eens van mijn teentjes willen proeven. Dat wordt mijn volgende uitdaging denk ik.

Tot de volgende keer!!!

Toon

Nieuwe ervaringen

Ik ben ondertussen weer een paar (rare) ervaringen rijker. Zo lag ik een paar dagen geleden op mijn buikje op de mat te spelen en ineens, pardoes, lag ik terug op mijn rug zonder dat mama of papa mij hadden geholpen. Het ging ineens, zomaar, zonder dat ik er iets voor moest doen. Of kwam het nu omdat ik maar op één armpje steunde en mijn hoofd een beetje te zwaar naar één kant helde? Ik weet het niet maar ik vond het wel leuk. Het is me nog maar een paar keer gelukt en ik moet nu zien te achterhalen hoe ik dat precies moet doen. Oefenen oefenen oefenen.

En nog een vreemde ervaring: ik zat rustig in mijn relax te genieten en rond te kijken tot mama aankwam met een lepeltje. Dat ding zette ze dan tegen mijn lippen en toen heb ik toch eens raar gekeken hoor. Dat proefde helemaal niet naar mijn handjes of naar mijn speelgoed of naar lekkere melk. Dat was iets dat veel zuurder was en ik vond het echt maar niks. Een tijdje ervoor waren mama en papa in de weer met een oranje bol, misschien dat dat er iets mee te maken had. Sindsdien hoor ik ze veel babbelen over groetenpap en fruitpap. Volgens mij ga ik binnenkort nog wat meemaken hoor. Maar ik heb me al voorgenomen dat als het vies is, dat ik het gewoon terug ga uitspuwen!

Ik hoor die twee hier nu ook regelmatig babbelen over dopen. Papa heeft het me eens uitgelegd en wat ik ervan begrepen heb, is dat ze dan water over mijn hoofdje gaan gieten. Ik snap niet dat ze daar zo over bezig zijn want ik ga om de 2 dagen in bad en dan komt er toch altijd water over mijn hoofdje. Nu ja, soit, ik heb ook onthouden dat er dan een feestje voor mij gaat zijn dus ik zal ze maar laten doen hé.

Dikke knuffel en tot gauw,

Toon

Weer vanalles te vertellen

Nu moet ik toch weer heel wat vertellen hoor! Ik zal beginnen bij vorig weekend. Toen kon ik ineens niet meer zo goed slapen. 4 nachten op rij werd ik de hele tijd wakker 's nachts. Ik weet niet goed hoe het kwam maar ik vond mijn draai niet meer. Nu slaap ik wel terug goed maar er is dan ook iets veranderd: ik slaap nu ergens anders. Tot voor een paar dagen sliep ik bij mama en papa op de kamer en nu heb ik een hele kamer helemaal voor mij alleen. En dat is helemaal niet eng of zo hoor. Ik lig nu in een erg groot bed en er kunnen volgens mij nog zeker 7 babytjes bij, zo veel plaats is er nog over. Ik slaap nu heel goed want ik word niet meer wakker als papa snurkt, of als mama moet hoesten of als de GSM pieppieppiep doet 's morgens.

Weten jullie nog dat ik een tijdje geleden zo kwaad was omdat ik bij een mevrouw was geweest die in mijn been had geprikt? En toen had ik zo hard gehuild met als doel dat ze me daar nooooiiiittt meer mee naartoe zouden nemen. Wel, al die moeite van toen heeft helemaal niets uitgehaald want eergisteren ging papa daar toch niet weer naartoe zeker! Grote mensen snappen toch ook niks hé! Afin, ik had het dus weer vlaggen maar ik heb me er dan maar bij neergelegd. Ik heb maar een heel klein beetje gehuild toen die ellendige prikjes weer kwamen. Ik weeg nu trouwens 6kg015 en ben 61cm groot. Knap hé!!! Mama zegt dat ik al 1/3 zo groot ben als haar!

Als ik wakker ben, dan oefen ik heel veel. Ik oefen om beter te leren praten (ik kan nu al heel hard roepen en als ik lach komt er heel af en toe geluid mee), ik oefen om beter dingen te kunnen vastnemen, ik oefen om mijn poep in de lucht te steken als ik lig, ik oefen om me op mijn zij te draaien en soms oefen ik ook om zo hard mogelijk te kunnen huilen. Maar met dat laatste pas ik een beetje op want ik heb het gevoel dat mama en papa dat niet zo tof vinden.

Hele lieve knuffel en tot gauw!!!

Toon

Eventjes kort vertellen hoe het met me gaat

Hehe, eindelijk kan ik mijn mama nog eens dicteren wat ze op mijn blog moet schrijven. Ze zegt dat ze het de laatste tijd nogal druk heeft en ik denk dat ik daar ook wel voor iets zal tussen zitten.

Ik ga ondertussen al twee weken naar Marleen. Dat is die mevrouw die op me past als mama en papa moeten gaan werken. Het is daar heel plezant. Ik ben wel elke avond heel erg moe van al het spelen en kijken. Maar ik probeer toch ook nog wat wakker te blijven 's avonds zodat ik nog kan genieten van de aandacht van mama en papa. Elke avond spelen we nog wat samen op de mooie speelmat die ik heb gekregen. Er is ook iets glanzend bij en als ik daarin kijk, dan zie ik een klein baby'tje. En als ik daar dan tegen lach, dan lacht dat terug. Geestig hè!

Ik heb ook weer wat nieuwe dingen ontdekt. Zo vind ik het nu bijvoorbeeld heel fijn om op dat kleine dikke vingertje te zabberen. Daarvoor nam ik heel mijn vuist of drie vingers.
En wat ik ook aan het oefenen ben, is het zo hoog mogelijk zwaaien met mijn benen. Als ik echt mijn best doe, dan kan ik mijn voeten al tot bijna mijn middel zwaaien. Ik denk dat ik binnenkort eens ga proberen om mijn voeten vast te nemen en wie weet kan ik er dan eens van proeven.

Ah ja, ik moet nog iets vertellen. Bij Marleen krijgen de andere baby'tjes in de namiddag in plaats van lekkere melk, iets anders. Het is dikker dan mijn pap en het zit ook niet in een fles. Ik ben het al een paar dagen aan het bestuderen. Ik weet niet of het lekker is maar ik ga zeker en vast eens aan mama vragen of ze ook eens zoiets voor mij kan maken.

Tot de volgende keer,

Toon

Nieuwe daginvulling

Vorige week ben ik 2 keer een hele dag van huis weggeweest. En het vreemde was dat mama en papa er helemaal niet bij waren. Maar geen paniek hoor, in plaats van mama en papa lette er een andere hele lieve mevrouw op mij. Ik zal eens kort vertellen over mijn twee dagen.

Eigenlijk begon het al dinsdagavond. Mama en papa waren bezig met vanalles in mijn verzorgingstas te stoppen, met boterhammetjes smeren voor de dag erop en het viel me op dat mama mij die dag extra hard heeft geknuffeld.

Woensdagmorgen hebben ze me dan uit bed gehaald. Heel vreemd want ik sliep nog. En toen was het wel eventjes druk. Mama heeft mij gewassen, papa heeft ondertussen gegeten en pap gemaakt en daarna heeft papa mij eten gegeven zodat mama zelf rustig haar boterhammetjes kon opeten. Daarna werd ik in de maxi-cosi gezet en is mama vertrokken. Als ik het goed gezien heb, had ze wat water in haar ogen maar ik weet niet waarom. Daarna heeft papa mij bij die mevrouw afgezet. Hij heeft nog een beetje met haar over mij gepraat en is daarna ook vertrokken.

En daar was ik dan, zonder mama en papa. Maar ik vond het niet erg hoor. Het was daar heel plezant. Er zijn daar nog kindjes en heel veel nieuw speelgoed. En als ik moe ben, mag ik in een groot bedje gaan liggen. Tegen de avond is mama mij dan komen halen en ze was precies blij dat ze me terugzag. Ik was ook blij hoor maar ik had het veel te druk met spelen om aandacht aan haar te besteden.

En de dag daarna was het ongeveer hetzelfde liedje. Ik heb mijn dag gevuld met het ontdekken van al die nieuwe gezichten en speelgoedjes. Ik heb zelfs al een eigen dekentje gekregen. Ik kon niet goed in slaap geraken en toen heeft die mevrouw mij een dekentje gegeven dat zo zacht is dat ik het niet meer wil afgeven en overal mee naartoe sleep.

Ik heb al opgevangen dat ik volgende week weer terug mag. En de week daarop ook. En de week daarop ook enzoverder enzoverder. Tof hé!!!

Lieve knuffel,

Toon

Mijn eerste vakantie

Ik heb weer iets 'voor het eerst' gedaan. Ik ben namelijk afgelopen weekend op vakantie geweest. Vrijdagavond zijn mama, papa en ik vertrokken naar Barvaux Sur Ourthe, dat is heel dicht bij Durbuy. Daar hebben wij in een huisje gelogeerd samen met mijn moetie en vake en met mijn tantes en nonkels. Het was heel fijn en ik ben, al zeg ik het zelf, weer heel flink geweest. Mama had een beetje bang dat ik niet goed tegen de drukte en de andere omgeving zou kunnen maar dat viel allemaal wel goed mee. Er waren dan ook veel mensen om mee te spelen en mee te knuffelen. En dat zijn nu net de twee dingen die ik heel erg graag doe.

We hebben heel wat leuke dingen gedaan. Zo zijn we gaan wandelen en een burcht gaan bezoeken. Wat ik trouwens heel erg vreemd vond, was dat de mensen daar heel anders praten dan hier. En toch is dat nog hetzelfde land. Raar hé.

Het was wel een hele verhuis. Heel de auto zat vol met mijn spullen. Ik denk dat mama en papa maar best een nieuwe auto kopen als ik voor mijn Kerstmis of sinterklaas ofzo een broertje of zusje vraag want anders gaat niet alles in de auto.

Ik wil best nog wel eens op vakantie gaan! Hopelijk zijn mama en papa er nu van overtuigd dat ik dat perfect aankan!

Lieve knuffel,

Toon

Straf verhaal!

Nu heb ik weer iets meegemaakt! Amai!

Mama moest vandaag met mij op controle bij 'kind en gezin'. In het begin was het allemaal nog ok. Ze hebben mij daar eerst gewogen en gemeten. Ik weeg nu al 5kg350 en ben 59cm groot. Knap van mij hé! Daarna moest mama met mij naar de verpleegster en hebben ze wat over mijn eten zitten babbelen. Ik heb iets opgevangen over fruitpap en groetenpap ofzoiets.

Maar toen kwam het hé! Toen moest ik naar de dokteres. Het was precies of ik dat lokaaltje daar al eens eerder had gezien en ik kon me herinneren dat ze mij daar vorige keer serieus pijn hebben gedaan met prikjes. Daarom ben ik al maar dadelijk beginnen huilen. En ja hoor, ik had gelijk. Even later kwam die dokteres daar toch weer niet af met zo'n spuitje zeker! Ik ben dan maar héél hard beginnen huilen maar het hielp niet. Ze plofte dat ding toch in mijn been! Pijn dat dat doet! Ik ben dan maar nog harder beginnen huilen. Zeg maar krijsen. Ik heb geprobeerd op die manier te laten zien dat ik er echt niet mee opgezet ben en dat ze mij dat geen derde keer moeten lappen. Om zeker te zijn dat mama de boodschap door had, heb ik tijdens het aankleden ook nog heel hard gehuild. Zo hard zelfs, dat mama mij heeft vastgehouden en dat iemand anders mij heeft aangekleed. In de auto heb ik dan wel even moeten bekomen van al mijn geween en heb ik gesnikt tot we bijna thuis waren. Eens thuis heb ik, om echt heel erg zeker te zijn dat mama mij hier nooit meer mee naartoe neemt, nog maar eens heel hard gehuild. Ik ben benieuwd of al mijn gehuil heeft geholpen. Dat zouden ze echt moeten verbieden, die prikjes! Hoezeer mama ook probeert te beweren dat het voor mijn eigen goed is. Maar dat maak je mij niet wijs hoor!

Zo, dat moest me even van mijn hart!

Lieve knuffel,

Toon

Mijn tong, geluidjes, cadeautjes en wandelen

Ik heb, sinds ik hier voor het laatst verslag heb uitgebracht, weer heel wat nieuwe dingen geleerd, ontdekt en meegemaakt. Ik zal het jullie eventjes kort vertellen.

Ik heb geleerd om mijn tong uit te steken. Dat is echt plezant. Ik probeer mijn tong in allerlei bochten en posities te wringen. Mijn bloesje is wel altijd nat van mijn speeksel en papa zegt dan dat ik een zeveraar ben. Mama en papa zijn al heel lang aan het proberen om een foto van mij te trekken als ik mijn tong weer eens uit mijn mondje heb maar tot nu toe is dat nog niet gelukt. Als ik het fototoestel zie, dan is met mijn tong bezig zijn niet meer interessant. Nu proberen ze zonder dat ik het zie het toestel op te zetten en me dan zo te verrassen met een fototje maar ik heb hun wel door hoor! Misschien dat ik hen binnenkort toch eens hun zin geef zodat papa de foto dan hier op mijn blog kan zetten.

Ik kan nu al heel goed geluidjes maken en gisteren moest ik lachen en toen kwam er plots geluid mee uit. Ik vond het best wel grappig. Mama en papa kregen er precies water van in hun ogen maar ze moesten er ook wel mee lachen.

Gisteren en eergisteren heb ik veel cadeautjes gekregen. Ik snapte eerst helemaal niet waarom maar mama heeft het me uitgelegd. Blijkbaar is Jezus (dat is iemand die de dag na mij geboren is) gestorven en leeft hij ondertussen weer en om dat te vieren kreeg ik cadeautjes. Ik begrijp het nog niet helemaal maar de cadeautjes waren wel tof!

Ik ben daarstraks met mama mee gaan wandelen. We hebben een hele toer gedaan en we zijn langs hele mooie en rustige stukken van Kortenaken gekomen. Mama en ik hebben er echt van genoten. Ik moet ervan profiteren hé want mama gaat volgende week weer aan het werk en dan ga ik haar wel een beetje missen.

Zo, binnenkort breng ik terug verslag uit want er staat weer veel te gebeuren de volgende dagen.

Lieve knuffel,

Toon

Update van hoe het met me gaat

Het is weer een tijdje geleden dat ik heb laten weten hoe het met me gaat. Waar zal ik beginnen? Misschien met de vraag die mijn mama en papa dikwijls krijgen: 'hoe lukt het slapen'.

Wel, ik heb gemerkt dat mijn mama en papa er wat beter uitzien de laatste tijd en ik denk dat voor een groot deel met mij te maken heeft. Ik kan nu al heel flink een paar uur achter elkaar slapen. Mama zegt dat ik 'door slaap'. Ik word nog wel een paar keer per nacht wakker maar dat is niet meer omdat ik honger heb. Dat is toch al heel erg goed van mij hé! Ik kan wel niet meer zo goed stil liggen. Altijd maar op mijn rug liggen is ook zo saai hé. Mama moet mij gemiddeld drie keer per nacht terug goed leggen want ik zak met mijn gewriemel altijd naar beneden in mijn bedje.

Ik kan ondertussen ook al heel goed uit flesjes drinken. Gelukkig mag ik nog twee keer per dag bij mama aan de borst want dat vind ik toch nog altijd het leukste. Ik weet heel goed wanneer ik bijna eten ga krijgen. Ik merk dat als ze mij mijn slabbetje aandoen. Dan begin ik alvast heel hard met mijn armen en benen te stampen en doe ik mijn mondje al open. De laatste tijd doen mama en papa mijn net op het laatste moment pas mijn slabbetje aan. Ze zeggen dat ik anders te vroeg té enthousiast word.

Als ik niet bezig ben met slapen of eten, dan speel ik. Ik heb zo'n babygym gekregen met allemaal leuke dingetjes aan en die probeer ik dan te pakken en in mijn mondje te steken. Het lukt me elke dag beter en beter. Maar soms gaat het nog niet goed en dan word ik wel een beetje kwaad.
Ik heb ook ontdekt dat er aan het uiteinde van mijn beentjes twee rare dingetjes zitten. Het is fascinerend om ernaar te kijken. Ik durf die dingetjes wel nog niet goed aanraken. Alles op zijn tijd hé.

Ik heb al opgevangen dat er binnenkort veel gaat veranderen voor mij. Mama moet naar het schijnt over 2 weken terug gaan werken (maar ze heeft niet graag als ik het daarover heb) en dus moeten we binnenkort beginnen oefenen. Zo moeten we gaan leren hoeveel tijd we 's morgens nodig hebben om ons alle drie klaar te maken en ook moet ik eens gaan kennismaken met de onthaalmoeder. Ik ben benieuwd...

Ik zal eens aan papa vragen dat hij nog eens wat fototjes van mij op deze blog zet. Want tussen ons gezegd en gezwegen, mama heeft daar niet veel verstand van.

Vele lieve groetjes en tot gauw,

Toon

Uitstap naar Planckendael

Het wordt hoogtijd dat ik mama eens aan hare gilet trek om mijn gebrabbel nog eens om te zetten in mensentaal want ik wil jullie graag vertellen wat ik nu weer heb meegemaakt. Ik ben namelijk op uitstap geweest naar Planckendael! Het was mijn eerste echte uitstapje samen met mijn mama en papa. Ik heb me echt reuze geamuseerd en ik ben natuurlijk ook weer erg braaf geweest.

In de voormiddag heb ik wel veel geslapen maar wat wil je ook: de zon scheen zo heerlijk in mijn gezichtje en ik moest er zelfs in mijn slaap een beetje om glimlachen. Zo'n heerlijk gevoel!
Na mijn lekkere melk heeft mama mij in de draagdoek gezet en dat was nog leuker. Zo kon ik heel goed kijken naar de diertjes. We hebben dieren gezien met een hele lange nek en dieren met een gekke hoorn op de kop en dieren die geen poten hebben en zo kruipen over de grond. En er was ook iets heel speciaals: er was pas een klein diertje geboren. Mama zegt dat het een klein aapje is en dat dat nog verre familie is van ons. Ik heb me al suf gepiekerd wat ze daarmee bedoelt maar ik ben er nog niet uit.

Ik heb echt genoten van deze dag en mijn mama en papa ook. Zij waren er wel erg moe van en ik heb hun dan ook maar wat laten slapen afgelopen nacht. Wat een brave en voorbeeldige jongen ben ik toch hé!

Heel veel lieve groetjes en tot gauw voor een volgend avontuur,

Toon

Samen in bad

Gisteren heb ik weer iets nieuws gedaan. Ik ben samen met mama in het grote bad geweest. In het begin was het een klein beetje raar want zo'n groot bad ben ik niet gewoon. Maar ik vond het al snel heel plezant! Ik heb echt liggen te genieten en ik heb niet geweend. Zelfs niet toen ik eruit moest. Mama zegt dat ik een echte waterrat ben en dat als ik gedoopt ga worden, dat ze gaan moeten opletten dat ik niet in de doopvont spring.

Ik moest ook nog van mama zeggen dat jullie niet moeten hopen op foto's van dit nieuwe gebeuren want er zijn er geen. Ik begrijp wel niet goed waarom ik dit moet zeggen eigenlijk...

Dikke knuffel,

Toon

Slapen, lachen, spelen!

Hoe het met mij gaat

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier nog een berichtje postte. Ik heb hier dan ook weinig tijd voor gehad. Ik heb het echt superdruk met ontdekken, spelen, eten, slapen,...

Mama en papa zeggen dat ik elke dag precies iets nieuws kan. Ik kijk de laatste dagen heel erg graag naar die dingetjes die op het einde van mijn armen hangen. Ik kan er echt een hele poos naar staren en het is ook erg fijn om dat in mijn mond te steken en er dan keihard op te zuigen. Soms steek ik het wel wat te ver zodat mijn eten er dan wat terug uitkomt. Ik moet nog wat leren doseren. Met die dingen kan je ook keifijn tegen vanalles en nog wat slaan. Ik probeer me dan goed te concentreren en elke dag kan ik beter en beter mikken. Soms probeer ik zelfs al iets vast te pakken maar echt lukken doet me dat nog niet. Dat is soms wel frustrerend en dan moet ik een beetje huilen.

Wat ik nu ook erg graag doe, is babbelen. Het liefst doe ik dat tegen een andere persoon maar als er niemand in de buurt is, praat ik ook wel tegen mijn knuffels. Ik kan ook heel goed lachen. Mama en papa vinden dat geweldig. Ze zeggen dat ik een charmeur ben en dat ik later echt veel succes ga hebben bij de vrouwen. Ik begrijp nog niet goed wat ze daarmee bedoelen maar het klinkt wel goed.

Natuurlijk willen jullie ook wel weten hoe ik nu slaap hé. Wel, meestal ga ik zo tegen middernacht naar boven. Papa blijft tot dan met mij beneden zodat mama al wat heeft kunnen slapen. Lief van hem hé! Nadat mama mij dan nog een laatste keer heeft eten gegeven, slaap ik dan zo tot 4u30 à 5u00. Das toch al goed hé!

Door de dag slaap ik wel niet graag. Er is dan ook zoveel te zien en te beleven hé!

Er is ook nog iets nieuws in mijn leven: melk dat uit een flesje komt. Dat is wel raar hoor. En eigenlijk mis ik mama's warme borst soms wel een beetje. Maar naar het schijnt moet ik het echt wel leren want mama zegt dat ze me niet mee kan nemen naar haar werk om me eten te geven. Ik heb daarstraks al opgevangen dat mama vandaag gaat proberen om me een tweede flesje te geven. Tot nu toe kreeg ik er maar één per dag. Ik moet er wel erg hard voor werken. Die melk is veel dikker en die komt niet goed door de speen. Mama gaat morgen nieuwe spenen kopen en misschien gaat het dan wel beter.

Door die flesjes is er nog iets veranderd: mijne kaka. Papa heeft de spuitbus van de wc op de livingtafel gezet want naar het schijnt kan ik wel een beetje stank produceren. Gisteren had ik echt superhard mijn best gedaan en ik was zo blij dat ik er vanaf was dat ik echt moest lachen. Mama moest iets minder lachen met mijn resultaat en ze heeft me dan maar helemaal gewassen.

Straks moet ik naar de dokter om mijn wondjes van de operatie te laten nakijken. Ik ga niet wenen. Begin deze week heb ik wel nog hard geweend. Toen moest ik spuitjes krijgen bij kind en gezin. Dat was echt niet tof! Ik heb het hun laten merken door niet te stoppen met krijsen tot ik terug in de auto zat.

Zo, dat is een beetje samengevat hoe het met mij gaat.

Vele lieve groetjes,
Toon

Eindelijk een blog

Dag allemaal

Nog zo jong, en ik heb al een blog...
Ik ga er mij de komende dagen/maanden/jaren zeker mee amuseren!