Mama en papa zeggen dat ik elke dag precies iets nieuws kan. Ik kijk de laatste dagen heel erg graag naar die dingetjes die op het einde van mijn armen hangen. Ik kan er echt een hele poos naar staren en het is ook erg fijn om dat in mijn mond te steken en er dan keihard op te zuigen. Soms steek ik het wel wat te ver zodat mijn eten er dan wat terug uitkomt. Ik moet nog wat leren doseren. Met die dingen kan je ook keifijn tegen vanalles en nog wat slaan. Ik probeer me dan goed te concentreren en elke dag kan ik beter en beter mikken. Soms probeer ik zelfs al iets vast te pakken maar echt lukken doet me dat nog niet. Dat is soms wel frustrerend en dan moet ik een beetje huilen.
Wat ik nu ook erg graag doe, is babbelen. Het liefst doe ik dat tegen een andere persoon maar als er niemand in de buurt is, praat ik ook wel tegen mijn knuffels. Ik kan ook heel goed lachen. Mama en papa vinden dat geweldig. Ze zeggen dat ik een charmeur ben en dat ik later echt veel succes ga hebben bij de vrouwen. Ik begrijp nog niet goed wat ze daarmee bedoelen maar het klinkt wel goed.
Natuurlijk willen jullie ook wel weten hoe ik nu slaap hé. Wel, meestal ga ik zo tegen middernacht naar boven. Papa blijft tot dan met mij beneden zodat mama al wat heeft kunnen slapen. Lief van hem hé! Nadat mama mij dan nog een laatste keer heeft eten gegeven, slaap ik dan zo tot 4u30 à 5u00. Das toch al goed hé!
Door de dag slaap ik wel niet graag. Er is dan ook zoveel te zien en te beleven hé!
Er is ook nog iets nieuws in mijn leven: melk dat uit een flesje komt. Dat is wel raar hoor. En eigenlijk mis ik mama's warme borst soms wel een beetje. Maar naar het schijnt moet ik het echt wel leren want mama zegt dat ze me niet mee kan nemen naar haar werk om me eten te geven. Ik heb daarstraks al opgevangen dat mama vandaag gaat proberen om me een tweede flesje te geven. Tot nu toe kreeg ik er maar één per dag. Ik moet er wel erg hard voor werken. Die melk is veel dikker en die komt niet goed door de speen. Mama gaat morgen nieuwe spenen kopen en misschien gaat het dan wel beter.
Door die flesjes is er nog iets veranderd: mijne kaka. Papa heeft de spuitbus van de wc op de livingtafel gezet want naar het schijnt kan ik wel een beetje stank produceren. Gisteren had ik echt superhard mijn best gedaan en ik was zo blij dat ik er vanaf was dat ik echt moest lachen. Mama moest iets minder lachen met mijn resultaat en ze heeft me dan maar helemaal gewassen.
Straks moet ik naar de dokter om mijn wondjes van de operatie te laten nakijken. Ik ga niet wenen. Begin deze week heb ik wel nog hard geweend. Toen moest ik spuitjes krijgen bij kind en gezin. Dat was echt niet tof! Ik heb het hun laten merken door niet te stoppen met krijsen tot ik terug in de auto zat.
Zo, dat is een beetje samengevat hoe het met mij gaat.
Vele lieve groetjes,
Toon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten