maandag 29 maart 2010

Update van hoe het met me gaat

Het is weer een tijdje geleden dat ik heb laten weten hoe het met me gaat. Waar zal ik beginnen? Misschien met de vraag die mijn mama en papa dikwijls krijgen: 'hoe lukt het slapen'.

Wel, ik heb gemerkt dat mijn mama en papa er wat beter uitzien de laatste tijd en ik denk dat voor een groot deel met mij te maken heeft. Ik kan nu al heel flink een paar uur achter elkaar slapen. Mama zegt dat ik 'door slaap'. Ik word nog wel een paar keer per nacht wakker maar dat is niet meer omdat ik honger heb. Dat is toch al heel erg goed van mij hé! Ik kan wel niet meer zo goed stil liggen. Altijd maar op mijn rug liggen is ook zo saai hé. Mama moet mij gemiddeld drie keer per nacht terug goed leggen want ik zak met mijn gewriemel altijd naar beneden in mijn bedje.

Ik kan ondertussen ook al heel goed uit flesjes drinken. Gelukkig mag ik nog twee keer per dag bij mama aan de borst want dat vind ik toch nog altijd het leukste. Ik weet heel goed wanneer ik bijna eten ga krijgen. Ik merk dat als ze mij mijn slabbetje aandoen. Dan begin ik alvast heel hard met mijn armen en benen te stampen en doe ik mijn mondje al open. De laatste tijd doen mama en papa mijn net op het laatste moment pas mijn slabbetje aan. Ze zeggen dat ik anders te vroeg té enthousiast word.

Als ik niet bezig ben met slapen of eten, dan speel ik. Ik heb zo'n babygym gekregen met allemaal leuke dingetjes aan en die probeer ik dan te pakken en in mijn mondje te steken. Het lukt me elke dag beter en beter. Maar soms gaat het nog niet goed en dan word ik wel een beetje kwaad.
Ik heb ook ontdekt dat er aan het uiteinde van mijn beentjes twee rare dingetjes zitten. Het is fascinerend om ernaar te kijken. Ik durf die dingetjes wel nog niet goed aanraken. Alles op zijn tijd hé.

Ik heb al opgevangen dat er binnenkort veel gaat veranderen voor mij. Mama moet naar het schijnt over 2 weken terug gaan werken (maar ze heeft niet graag als ik het daarover heb) en dus moeten we binnenkort beginnen oefenen. Zo moeten we gaan leren hoeveel tijd we 's morgens nodig hebben om ons alle drie klaar te maken en ook moet ik eens gaan kennismaken met de onthaalmoeder. Ik ben benieuwd...

Ik zal eens aan papa vragen dat hij nog eens wat fototjes van mij op deze blog zet. Want tussen ons gezegd en gezwegen, mama heeft daar niet veel verstand van.

Vele lieve groetjes en tot gauw,

Toon

Geen opmerkingen:

Een reactie posten