dinsdag 25 mei 2010

Goedje op een lepel

Zo, weer even geleden maar nu heb ik mama eindelijk te pakken gekregen om mijn gebrabbel te vertalen naar grote-mensen-taal. En brabbelen, dat doe ik veel hoor. Ik oefen nu vooral veel op brabbelen en blazen gelijk. Dan komen er soms dikke bellen uit mijn mondje. Echt fijn, moet je eens proberen!

Afgelopen zondag had ik weer iets voor. Ik hoorde mama en papa druk in de keuken bezig. Weet je nog dat ik vorige keer verteld heb over die grote oranje bol die zo zuur smaakte? Wel, die had er ook weer mee te maken. Maar nu was er ook een rode-groene bol bij en een kromme, gele stok. Dat maakten ze dan allemaal heel fijn maar deden dat niet in een flesje maar op een lepeltje en dan recht mijn mondje in. Raar zenne! Ik wist niet goed wat ik er mee aan moest dus heb ik het maar terug uitgespuwd. Als je dacht dat ze het opgaven, ben je goed mis. Weer was die lepel daar. Ik heb het dan maar eventjes langer in mijn mondje gehouden en pas daarna uitgespuwd maar ze bleven proberen. Uiteindelijk heb ik het goedje dan maar door geslikt en tussen ons gezegd en gezwegen, ik vond het eigenlijk wel een heel klein beetje lekker. Ik heb er dan een paar hapjes van gegeten tot ik door kreeg dat het ook heel erg fijn is om met dat goedje in mijn mond te blazen. Je had mama haar gezicht moeten zien! Ik weet niet of ze het grappig vond maar ik zeker wel!

Vandaag heb ik niets van dat goedje gekregen. Ik denk dat dat komt door mijne kaka. Mama zegt dat ik het hier niet zo uitvoerig mag beschrijven maar het komt erop neer dat het nogal heel erg veel plat is. Buikgriep of zoiets hoorde ik de dokter zeggen. Maar ik geef er niet veel om. Ik blijf even hard spelen en brabbelen.

Trouwens, weet je wat ik nu ook al heel goed kan? Mijn voetjes pakken! Ik ga nu heel hard oefenen want ik zou graag eens van mijn teentjes willen proeven. Dat wordt mijn volgende uitdaging denk ik.

Tot de volgende keer!!!

Toon

zondag 16 mei 2010

Nieuwe ervaringen

Ik ben ondertussen weer een paar (rare) ervaringen rijker. Zo lag ik een paar dagen geleden op mijn buikje op de mat te spelen en ineens, pardoes, lag ik terug op mijn rug zonder dat mama of papa mij hadden geholpen. Het ging ineens, zomaar, zonder dat ik er iets voor moest doen. Of kwam het nu omdat ik maar op één armpje steunde en mijn hoofd een beetje te zwaar naar één kant helde? Ik weet het niet maar ik vond het wel leuk. Het is me nog maar een paar keer gelukt en ik moet nu zien te achterhalen hoe ik dat precies moet doen. Oefenen oefenen oefenen.

En nog een vreemde ervaring: ik zat rustig in mijn relax te genieten en rond te kijken tot mama aankwam met een lepeltje. Dat ding zette ze dan tegen mijn lippen en toen heb ik toch eens raar gekeken hoor. Dat proefde helemaal niet naar mijn handjes of naar mijn speelgoed of naar lekkere melk. Dat was iets dat veel zuurder was en ik vond het echt maar niks. Een tijdje ervoor waren mama en papa in de weer met een oranje bol, misschien dat dat er iets mee te maken had. Sindsdien hoor ik ze veel babbelen over groetenpap en fruitpap. Volgens mij ga ik binnenkort nog wat meemaken hoor. Maar ik heb me al voorgenomen dat als het vies is, dat ik het gewoon terug ga uitspuwen!

Ik hoor die twee hier nu ook regelmatig babbelen over dopen. Papa heeft het me eens uitgelegd en wat ik ervan begrepen heb, is dat ze dan water over mijn hoofdje gaan gieten. Ik snap niet dat ze daar zo over bezig zijn want ik ga om de 2 dagen in bad en dan komt er toch altijd water over mijn hoofdje. Nu ja, soit, ik heb ook onthouden dat er dan een feestje voor mij gaat zijn dus ik zal ze maar laten doen hé.

Dikke knuffel en tot gauw,

Toon

vrijdag 7 mei 2010

Weer vanalles te vertellen

Nu moet ik toch weer heel wat vertellen hoor! Ik zal beginnen bij vorig weekend. Toen kon ik ineens niet meer zo goed slapen. 4 nachten op rij werd ik de hele tijd wakker 's nachts. Ik weet niet goed hoe het kwam maar ik vond mijn draai niet meer. Nu slaap ik wel terug goed maar er is dan ook iets veranderd: ik slaap nu ergens anders. Tot voor een paar dagen sliep ik bij mama en papa op de kamer en nu heb ik een hele kamer helemaal voor mij alleen. En dat is helemaal niet eng of zo hoor. Ik lig nu in een erg groot bed en er kunnen volgens mij nog zeker 7 babytjes bij, zo veel plaats is er nog over. Ik slaap nu heel goed want ik word niet meer wakker als papa snurkt, of als mama moet hoesten of als de GSM pieppieppiep doet 's morgens.

Weten jullie nog dat ik een tijdje geleden zo kwaad was omdat ik bij een mevrouw was geweest die in mijn been had geprikt? En toen had ik zo hard gehuild met als doel dat ze me daar nooooiiiittt meer mee naartoe zouden nemen. Wel, al die moeite van toen heeft helemaal niets uitgehaald want eergisteren ging papa daar toch niet weer naartoe zeker! Grote mensen snappen toch ook niks hé! Afin, ik had het dus weer vlaggen maar ik heb me er dan maar bij neergelegd. Ik heb maar een heel klein beetje gehuild toen die ellendige prikjes weer kwamen. Ik weeg nu trouwens 6kg015 en ben 61cm groot. Knap hé!!! Mama zegt dat ik al 1/3 zo groot ben als haar!

Als ik wakker ben, dan oefen ik heel veel. Ik oefen om beter te leren praten (ik kan nu al heel hard roepen en als ik lach komt er heel af en toe geluid mee), ik oefen om beter dingen te kunnen vastnemen, ik oefen om mijn poep in de lucht te steken als ik lig, ik oefen om me op mijn zij te draaien en soms oefen ik ook om zo hard mogelijk te kunnen huilen. Maar met dat laatste pas ik een beetje op want ik heb het gevoel dat mama en papa dat niet zo tof vinden.

Hele lieve knuffel en tot gauw!!!

Toon