maandag 30 mei 2011

Allerlei nieuwtjes

Amai, weer bijna 2 maanden geleden sinds ik jullie vorige keer over mijn avonturen en ontwikkelingen heb verteld. Foei foei foei! En het is heus niet zo dat er in die tijd niets te vertellen was hoor. Integendeel, ik ben weer heel hard veranderd in alle opzichten.

Ik heb het lopen nu volledig onder de knie. Hoewel dit een foute uitdrukking is want lopen doe je met heel je lichaam en niet enkel met delen 'onder de knie', soit. In het begin was mijn lopen eerder een waggelen maar nu moet je mij zien gaan. Echt snel hoor. Ik vind het geweldig om rondjes rond de tafel te lopen met iemand achter me aan. En net op het moment dat ze me bijna kunnen vangen terug de andere richting uit te lopen. Ik denk echt wel aan de (povere) conditie van mijn medemens hoor.

Mijn dagen zijn gevuld met spelen, ontdekken, observeren en nabootsen. Zo voel ik mij de laatste tijd enorm aangetrokken tot mr. de stofzuiger. Ik heb mijn mama en papa nu zelfs zover gekregen dat ze voor mij een persoonlijke stofzuiger hebben gekocht. Geweldig spul maar als de grote-mensen-stofzuiger aan het werk is, blijft deze toch het meest fascinerend.

Niet alleen het stofzuigen wil ik nadoen, ook allerlei andere bewegingen en handelingen wil ik zelf kunnen. Zo kan ik nu keigoed 'hatsjie' doen (alsof hé), hou ik mijn handje voor mijn mond als ik moet hoesten (allez ja, meestal als ik gedaan heb met hoesten, ik moet nog wat aan de timing werken), haal ik mijn schouders op, was ik mijn gezichtje als ik in bad zit, probeer ik zelf te eten (leuk!!),...

Ik speel nu ook heel erg graag buiten. Hier is ook zoveel te ontdekken hé. De zandbak (en proeven van het zand), het achterna zitten van de poes, de kiezel (en proeven hiervan), het gras (en proeven hiervan). Mama en papa hebben me beloofd dat ik binnenkort een keertje naar de zee mag. Geen idee wat ze hiermee bedoelen maar als ik ze zo hoor praten, denk ik dat dat een groot bad is.

En dan is er nog iets raars aan de hand hier. Tegenwoordig zijn mama en papa heel veel bezig over 'de baby'. Ik heb lang gedacht dat ze het over mij hadden maar ik ben toch al lang geen baby meer hé? Nu zit er blijkbaar een baby in mama haar buik. Ik weet niet hoe die daar terecht is gekomen maar blijkbaar zorgt die er wel voor dat mama veel honger heeft want ze wordt, tussen ons gezegd en gezwegen, nogal dik. Ik maak me nog niet te veel zorgen om die baby. Voorlopig krijg ik nog meer dan voldoende aandacht dus ben ik supergelukkig!

Tot de volgende keer!

Toon