Laat ik beginnen bij het meest opvallende: ik kan sinds een week stappen! Ik kon het al wat langer maar zag de lol er niet van in. En vorige week had ik het ineens helemaal door. Ik heb die avond eerst een paar keer van kast tot kast gelopen en toen ik voelde dat ik er klaar voor was, was ik hup, ineens weg. Ondertussen heb ik me al gespecialiseerd hoor. Ik kan nu al uit mezelf opstaan, draaien, snel wandelen en dingen van de grond oprapen. Op het moment ben ik aan het oefenen om dingen met mijn voet vooruit te krijgen terwijl ik stap en dan hoor ik die twee hier zeggen of zingen 'als ie maar geen voetballer wordt...'.
De wereld wordt nu nog een stukje groter voor mij. Ik kan plots aan veel meer dingen aan. En hier verschieten ze soms als ik plots achter hun sta want nu horen ze me niet meer aankomen hé. Maar het liefst heb ik dat mama of papa achter mij aanzitten. Tikkertje of zoiets noemen ze dat. Hoe zotter, hoe beter en ach, als zij dat leuk vinden dan doe ik maar mee hé!
Ondertussen is het buiten ook wat warmer geworden en zoals mama en papa mij hadden beloofd, zijn we al een paar keer naar de diertjes gaan kijken. Zo heb ik nu al kippen, schapen, geiten, konijntjes en nog veel meer in het echt gezien. Maar die beestjes maken toch een heel ander geluid dan die van in de boekjes hoor. Maar dat kan ook aan mama en papa liggen.
Als we naar de beestjes gaan kijken, dan gaan we ook altijd even schommelen. Dat vind ik ook reuze fijn! Vooral omdat het dan zo kriebelt in mijn buikje.
Ik wil nu ook veel leren. Ik wil graag weten hoe alles heet. Dan wijs ik met mijn vingertje en zeg ik uhuhuh. Dat sla ik dan allemaal op in mijn hoofdje en op een dag komt dat er dan allemaal terug uit.
Ik ben een heel lief ventje, dat wisten jullie allemaal al hé. Maar ik moet van mama voor de volledigheid ook vertellen dat ik soms kuren heb. Als ik iets niet mag en ik vind dat ik dat wel mag, dan ga ik op de grond liggen of dan pers ik zo hard met mijn ogen tot er een traantje uitkomt. Maar lang duurt dat niet hoor. Soms gaan ze hier zelfs langs me liggen om mee te doen zodat ik moet lachen en dan is het weer gedaan. Ik weet wel goed wat ik mag en niet mag hoor alleen vergeet ik het af en toe als het me goed uitkomt.
Nog even slechter nieuws vermelden. Ik heb hier al opgevangen dat ik maandag weer naar die van Kind en Gezin moet gaan. Ik ga me proberen te verstoppen zodat ik niet mee moet want het is naar het schijnt weer voor die stomme prikjes! Wil iemand van jullie die misschien in mijn plaats laten zetten?
Lieve knuffel,
Toon
