Maar soit, ik was dus aan het vertellen dat mama en Florien al een heel tijdje terug thuis zijn. Florien is terug bijna de oude. Hoewel dat niet echt waar is om twee redenen. Ten eerste, ze is niet oud. Mama en papa zijn ouder, ik ben oud, zij helemaal nog niet. En ten tweede, ze is niet meer hoe ze vroeger was. Ze kan en doet veel meer. Maar weet je wat, ik zal het haar straks zelf laten vertellen. Iedereen vraagt altijd maar aan mij hoe het met mijn zusje gaat. Ik stoef graag over haar en ben supertrots dat ik haar grote broer ben, maar nu vind ik dat ze haar verhaal zelf maar moet doen. Ik moet al genoeg over mezelf vertellen.
Met mij gaat alles prima hoor. Ik heb wel veel snottepieten, maar ben ondertussen al een kei geworden in het verwijderen ervan. Ik kan me echt goed concentreren als ik ze aan het vangen ben en als ik ze éénmaal heb, gooi ik ze braaf in de vuilbak. Hier leren ze me om alles te delen dus heb ik mijn snottepieten ook al flink gedeeld. Een portie aan het tafellaken, een portie aan mijn bloesje en natuurlijk ook een portie aan Florien en mama en papa.
Ik gooi ook andere dingen heel graag in de vuilbak. Toen ik laatst aan mijn gescheurd nageltje aan het prutsen was en mama zei dat ik het niet op de grond mocht gooien, ging ik braaf mijn hand schudden boven de vuilbak in de hoop dat mijn nageltje eraf zou vallen. Voor de nieuwsgierigen onder jullie: het heeft niet gewerkt.
Weet je wat ik nu ook heel tof vind? Alles wat met 'kawie' te maken heeft. Met kawie bedoel ik alles wat nat of vloeibaar is. Ik zeg dus kawie tegen mijn drinken, tegen de regen, tegen het afwaswater én tegen het badwater. Dit laatste vind ik echt de max. Het leukste moment van in bad gaan, is als het water terug weg gaat. Ik wil niet uit bad tot al het water door dat kleine kotje is gegaan. Dat is echt fascinerend. Ik heb me al dikwijls afgevraagd waar dat water naartoe gaat. Mama zegt naar de zee. Als dat waar is, ga ik nooit meer met mijn voetjes in de zee want dan is dat water toch helemaal vies van al die mensen die in bad zijn geweest. Bah!
Ik heb ook de tv ontdekt. Allez ja, ik wist natuurlijk al eerder dat dit een interessant iets is, maar nu heb ik 'het kaske' ook ontdekt. Laatst had ik het kunnen bemachtigen en had ik de knop gevonden die het beeld deed verspringen. Ik ben tekenfilmpjes tegen genomen en iets over beestjes en nog vanalles. Maar waar ik het langst naar heb zitten kijken, was een post die 'CNN' noemt. Ik kon er niet aan uit. Dat was een heel oude meneer (ik denk zoiets rond papa zijn leeftijd) en die kon nog altijd niet goed praten. Hij brabbelde iets maar het was totaal onverstaanbaar. Zielig voor hem hé. Ik hoop dat het nog goed komt met hem.
En laatst was er een programma op de tv (het was een zondagmorgen), met een meneer met een lang kleed die achter een tafel stond. Er werd ook in gezongen en gedronken en gegeten. Ze hadden het maar de hele tijd over een Vader en een Zoon. Ook dat programma vond ik tof. Ik heb er de hele tijd naar gekeken en heb net als die meneer met zijn kleed, mijn handen in de lucht gestoken en toen moesten mama en papa weer hard lachen. Geen idee waarom.
Maar nu laat ik het woord aan mijn zusje!
Tot gauw en dikke knuffel!
Toon
Goh, waar moet ik beginnen? Ik ben nog maar 3 maandjes oud en ik kan al zoveel vertellen. Ik zou eigenlijk een eigen blog moeten hebben hé. En ja ja, ik ken het woordje 'blog' al. Ik ben dan ook een kind van de moderne tijd hé.
Ik ben op die maanden al heel fel veranderd. Zo ben ik al hard gegroeid en al wat dikker geworden. Ik slaap al een pak minder overdag en 's nachts slaap ik dan weer beter. Een paar weken geleden wou ik nog een paar keer per nacht eten maar nu kan ik, als ik wil, al slapen van 23 tot 6.30 uur. En dat zonder wakker te worden hé! Meestal worden mama en papa wakker van Toon, en niet van mij.
Ik kan nu ook al veel meer. Toen ik pas uit mama haar buik was, deed ik niet veel meer dan slapen, eten en kaka doen. Maar stilletjes aan zag ik in dat het ook leuk is om wakker te blijven en rond te kijken. En nu sta ik zelfs al wat verder: ik heb mijn handjes gevonden én ik heb gevonden dat ik daar ook iets mee kan doen. Ze leggen mij vaak onder zo'n babygym met allerlei speelgoedjes aan en dan probeer ik met mijn handjes die dingetjes vast te nemen. Ik concentreer me dan heel hard maar vaak gaan mijn handjes net te vroeg of te laat dicht en floept het speelgoedje uit mijn handjes. Dat vind ik heel frustrerend en dan zet ik mijn keel eens goed open. Het is volgens mama net als in het lunapark maar ik weet niet wat een lunapark is. Ik heb nochtans ook een park, maar ik zie het verband niet .
Wat ook een hele verandering is, is dat ik niet meer elke keer als ik honger heb, bij mama mag drinken. Nu moeten jullie nog niet dadelijk de instanties voor kindermishandeling gaan bellen hoor want ik krijg nog wel eten. Het komt gewoon niet meer van bij mama maar uit een flesje. Dat vind ik wel niet zo leuk. Gelukkig mag ik 's avonds en 's morgens wel nog fijn tegen mama aan liggen en daar geniet ik van. En zij ook denk ik.
Binnenkort gaat een meneer in een lang kleed mij dopen. Daar kijk ik al naar uit want dan gaan we dat vieren met een feestje en dan komen er veel mensen die mij willen vastpakken en dat heb ik graag.
Ik zou nog heel veel kunnen vertellen, maar ga het hier nu toch bij laten. Ik ben blij dat ik op deze manier jullie een beetje op de hoogte kan houden van mijn boeiend leventje. Ik kom snel nog een keertje vertellen als ik mag van Toon!
Lieve knuffel en dank je wel aan Toon dat ik voor een keertje 'gastschrijver' mocht zijn!
Florien
