vrijdag 4 februari 2011

Mijn oogje en mijn feestje

Ik heb jullie vorige keer verteld dat de dokters ervoor gingen zorgen dat mijn oogje beter ging worden hé. Wel, dat is ondertussen gebeurd. Twee weekjes geleden zijn mama en papa met mij naar het ziekenhuis gereden. Ik heb daar dan, na eventjes wachten, een drankje gekregen waar ik wat suf van werd. Daarna is mama met mij naar een zaal gegaan waar iedereen in het groen gekleed was (best grappig hoor). Daar hebben ze me een maskertje op mijn hoofd gezet en toen werd ik zooooo moe dat ik me niet meer wakker kon houden. Wat er daarna gebeurd is, weet ik echt niet meer. Maar feit is wel dat mijn oogje nu veeeeel beter is. Het is nu gedaan met elke morgen vechten tegen mama die dat persé wil zuiver maken. En eerlijk gezegd, ik zie er nu nog knapper uit dan ervoor. Niet dat ik mezelf wil bestoefen hé, ik heb dat ook maar van horen zeggen.

Vorig weekend was er een feestje omdat ik jarig ben geweest. Het was heel fijn. Mama en papa hadden het huis vol met ballonnen en slingers gehangen en ik heb veel cadeautjes gekregen. Nu ja, ik vond de strikjes leuker dan de cadeautjes zelf maar ik ben er wel heel blij mee hoor.

Voor de rest vul ik mijn tijd met oefenen oefenen oefenen. Ik probeer in alles beter te worden: in babbelen (mijn favoriete woord op dit moment is 'badjeuhhh'), in roepen, in dansen, in gooien, in alleen eten, in alleen staan, maar vooral in stappen. Ik heb de andere kindjes bij de onthaalmoeder eens goed bekeken en daar zijn er bij die gewoon alleen rondstappen. Zonder hulp hé! Ik ben nu een beetje jaloers en wil dat ook kunnen. Volgens mij zou dat mijn wereld alleen nog maar groter maken. Even een stand van zaken: ik loop nu al heel snel achter mijn wandeltreintje aan, soms zelfs met maar één hand. En ik kan ook al goed aan mama haar hand lopen. Nog even en ik heb het beet!

Ik heb nu ook een eigen kast. Ik help mama en papa heel graag met koken. Het is te zeggen, met het aangeven van het kookmateriaal. Dan haal ik heel de kast leeg. Daarom hebben ze mij een eigen kast gegeven waarin ik mag rommelen. Ik kan me daar uren mee bezig houden: kast open, kast toe. Potje eruit, potje erin. Tof! Moeten jullie thuis ook eens proberen!

Ahhhh ja, ik heb trouwens een eerste hobby! Vanaf volgende week zaterdag ga ik naar een soort van muziekles. Mama en papa hebben me ingeschreven voor muziek voor baby's. Dan gaan we dansen, muziek maken, zingen. Ohhh, ik kijk er al naar uit en zal jullie zeker vertellen hoe het geweest is!

Lieve knuffel,

Toon

3 opmerkingen:

  1. Lieve Toon,

    wat is tante Marietje trots op je! Al zo groot geworden, sjonge sjonge. Als mama en papa het goed vinden, zal tante marietje je de "danskneepjes" van het vak leren. Ik kijk al uit naar het familieweekend hoor, dan kan ik je nog eens zien.

    lieve knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Christophe van papa's kaartclub5 februari 2011 om 08:57

    Amai, amai, amai ! Wat een fantastische avonturen ! En een leuk filmpje he ! Je hebt ook flink veel acteertalent, dat is duidelijk :-) Heel "naturel" gespeeld, die botsingen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Toon

    WOW, nog even en je hebt dat wagentje helemaal niet meer nodig.

    Flink hoor!

    Ik kijk al uit naar je relaas over de muziekles, ik ben echt benieuwd!

    Brigitte van op het werk bij papa.

    BeantwoordenVerwijderen