maandag 23 augustus 2010

Wat ik ondertussen allemaal kan

Jullie zullen vast wel denken: 'Toon maakt niets meer mee want daar horen we zo weinig van'. Wel, ik kan jullie vertellen dat ik het nog altijd ontzettend druk heb met dingen leren en ontdekken. Eens even samenvatten wat ik de afgelopen 2 weken zoal gedaan heb.

Ik zal eerst met het minder leuke beginnen. 2 weken geleden voelde ik me helemaal niet goed. Ik had het heel warm, had in niets zin, wou alleen maar bij mama op schoot en ik had geen goesting om te eten en om te spelen. Mama is toen met mij naar de dokter gereden en die heeft de schuld op mijn oortjes gestoken. Om me beter te doen voelen moest ik vieze siroop innemen (antibititotica ofzoiets). Afin, gelukkig ben ik daar nu heel goed van genezen en ben ik terug 'de oude'.

Ik kan ondertussen in een boekje bladeren. Ik heb zo'n boekje dat kraakt en als ik heel rustig ben, kan ik de bladzijden omslaan. Lang hou ik dat wel niet vol hoor, ik ben meer voor actie dan voor die rustige dingen. Met dingen slaan, kloppen, gooien,... dat doe ik het liefst. Hoe meer lawaai, hoe beter. Papa zegt dat ik later een drummer word. Maar ik weet eigenlijk nog niet goed wat ik wil worden later, daar moet ik nog eens over nadenken. Ik heb nog wat tijd hé.

Ik kan nu ook al heel goed zitten. Dat kan ik al een heel tijdje maar wat nieuw is, is dat ik ontdekt heb dat als ik op mijn handje steun, dat ik dan door mijn poep op te heffen, mij kan verzetten. En als je me even laat doen, dan kan ik al korte afstanden afleggen door op mijn poep vooruit te schuiven. Hier zouden ze graag hebben dat ik kruip maar ik wil daar niet graag op oefenen want dan moet ik op mijn buikje liggen en ik vind zitten nu eenmaal plezanter.

Ah, en nog belangrijk nieuws. Als mama en papa gaan eten, mag ik altijd bij hen aan tafel zitten. Dat mocht ik vroeger ook al hoor maar nu krijg ik, terwijl zij groentenpap met brokken eten, stukjes brood. In het begin vond ik dat maar iets raar zenne en wist ik niet goed wat de bedoeling was. Maar nu vind ik dat helemaal de max.

Het volgend verslagje zal vooral gaan over mijn avonturen in dat andere land. Ik ben heel erg benieuwd hoe dat gaat verlopen!

Dikke knuffel,

Toon

4 opmerkingen:

  1. hihi Toon. tante Marietje is weer trots op jou! Zo goed als jij nu al kan spelen. Amuseer je maar in dat verre verre land vol leuke uitjes!

    groetjes
    tante Marietje

    BeantwoordenVerwijderen
  2. jaja Toon, dat verre land zal wel heel raar voor je zijn! geniet er maar van, en slaap maar goed zodat mama en papa ook goed kunnen genieten!
    Tantan

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Christophe van papa's kaartclub4 september 2010 om 13:54

    Nou, nou Toon, wat een spannende verhalen he ! Vergeet je papa niet te vragen wat een Lederhose is. En dring maar aan dat ie je dat eens demonstreert !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dag lieve Prins,

    Amaai zeg, jij kan al ongelooflijk veel.
    Ik heb zelfs vernomen dat je ondertussen alweer wat bijgeleerd hebt.
    Je moet mama nog maar eens dicteren, want we zijn allemaal heel erg benieuwd naar je avonturen in dat verre land !!!

    Dikke knuffel van
    Moetie en Vake Gandalf

    BeantwoordenVerwijderen