We gaan weg!

De laatste weken zijn mama en papa dikwijls bezig geweest over 'weggaan'. Ik vond het eerst wel een beetje raar want voor mij is het hier goed maar blijkbaar is het maar voor een weekje en niet voor altijd. Vakantie of zoiets, noemen ze het. Ik weet wel niet meer precies waar we naartoe gaan maar ik heb wel onthouden dat het ergens is waar de koeien paars zien, waar alle jongens Peter heten en alle meisjes Heidi en waar dat het normaal is dat de mannen in korte broek op hun billen en benen kletsen. We gaan daar in een hotel slapen en daar is vanalles speciaal voor babytjes. Er is ook een zwembad en daar kijk ik nog het meeste naar uit. Hopelijk spettert daar het water even hard als hier thuis in bad. Dat zou pas tof zijn!

Voor de rest niets dan lof over mezelf hoor! Beetje raar om dat over mezelf te zeggen maar ik hoor hier zo dikwijls dat ik zo flink ben dat ik het zelf maar zal geloven. Ik zou het liefst van al de hele dag willen zitten en spelen (en ondertussen veel babbelen natuurlijk). Ik probeer nu, als ik zit, heel hard op en neer te wiebelen en dan zeg ik 'hoehoehoehoehoe'. En als ik dat heel hard doe, wat trouwens erg vermoeiend is, dan kom ik soms wat vooruit. Tof zenne!

Wat wel iets minder tof was, was dat ik deze week vieze dingen in en uit mijn neus had. Ik vond dat op zich niet zo erg (het is weer eens iets anders om te proeven en te voelen hé) maar mama kon dat precies niet echt zien hangen en die kwam dan altijd met zo'n doekje af. Pffff! Zo'n gedoe!

Tot gauw met meer nieuws en dikke knuffel,

Toon