Staan, bokes en feestjes

Laat ik met het grootste nieuws beginnen: ik heb ontdekt waarvoor mijn voetjes dienen! Ik kan er namelijk mijn gewicht opzetten en als ik dan mijn benen strek, dan ben ik ineens groter! Echt tof, dat rechtstaan. Ik kan ineens veel meer zien en vooral het salontafeltje en de zaken die daarop liggen, worden plots veel bereikbaarder. Nu ja, ik moet eerlijk zijn, ik ben nog wel wat afhankelijk van mama of papa om mij recht te zetten want alleen gaat het nog niet zo goed. Ik oefen heel hard hoor en je zal zien, binnen dit en een paar weken, trek ik me alleen op. En dan kan ik lekker aan de telefoon, gsm of afstandsbediening zonder dat mama en papa daar nog iets aan te zeggen hebben. Nee, echt, ik zou liefst de hele dag door willen staan.

Ik moet vanaf nu ook elke dag bokes eten. In het begin had ik dat niet graag hoor. Was me dat een plakkerig goedje! En daar moet je eerst op kauwen voor je dat kan doorslikken. Beetje verloren tijd hé. Maar nu smeren ze daar van die vettige boter op en dan smaakt dat plots veeeeel lekkerder. Gisteren heb ik zelfs bijna een hele boterham opgegeten in plaats van een flesje te drinken. Mama was er even niet goed van en zegt dat ik zo snel groot word. Ja, een baby'tje ben ik al lang niet meer hé.

Ik heb ook onlangs een verlanglijstje moeten maken want ze zeggen hier dat er binnenkort wat feestjes staan aan te komen. Zo gaan we eerst iemand vieren die op dezelfde dag als mijn mama verjaart en die graag kindjes ziet. En dan vieren we ook nog eens iemand die ongeveer gelijk met mij verjaart maar die al heel oud is (meer dan 2000 jaar of zo). En dan natuurlijk, vieren we heel hard mijn verjaardag. Ik weet nog niet goed wat dat is, verjaren, maar het klinkt alleszins heel erg fijn.

Tot gauw al maar weer!

Lieve knuffel,

Toon