Weer vanalles te vertellen

Nu moet ik toch weer heel wat vertellen hoor! Ik zal beginnen bij vorig weekend. Toen kon ik ineens niet meer zo goed slapen. 4 nachten op rij werd ik de hele tijd wakker 's nachts. Ik weet niet goed hoe het kwam maar ik vond mijn draai niet meer. Nu slaap ik wel terug goed maar er is dan ook iets veranderd: ik slaap nu ergens anders. Tot voor een paar dagen sliep ik bij mama en papa op de kamer en nu heb ik een hele kamer helemaal voor mij alleen. En dat is helemaal niet eng of zo hoor. Ik lig nu in een erg groot bed en er kunnen volgens mij nog zeker 7 babytjes bij, zo veel plaats is er nog over. Ik slaap nu heel goed want ik word niet meer wakker als papa snurkt, of als mama moet hoesten of als de GSM pieppieppiep doet 's morgens.

Weten jullie nog dat ik een tijdje geleden zo kwaad was omdat ik bij een mevrouw was geweest die in mijn been had geprikt? En toen had ik zo hard gehuild met als doel dat ze me daar nooooiiiittt meer mee naartoe zouden nemen. Wel, al die moeite van toen heeft helemaal niets uitgehaald want eergisteren ging papa daar toch niet weer naartoe zeker! Grote mensen snappen toch ook niks hé! Afin, ik had het dus weer vlaggen maar ik heb me er dan maar bij neergelegd. Ik heb maar een heel klein beetje gehuild toen die ellendige prikjes weer kwamen. Ik weeg nu trouwens 6kg015 en ben 61cm groot. Knap hé!!! Mama zegt dat ik al 1/3 zo groot ben als haar!

Als ik wakker ben, dan oefen ik heel veel. Ik oefen om beter te leren praten (ik kan nu al heel hard roepen en als ik lach komt er heel af en toe geluid mee), ik oefen om beter dingen te kunnen vastnemen, ik oefen om mijn poep in de lucht te steken als ik lig, ik oefen om me op mijn zij te draaien en soms oefen ik ook om zo hard mogelijk te kunnen huilen. Maar met dat laatste pas ik een beetje op want ik heb het gevoel dat mama en papa dat niet zo tof vinden.

Hele lieve knuffel en tot gauw!!!

Toon